1. İstilik. Havanın hərarəti. Sobanın hərarəti. – Payızın ilk günləri idi.
Günəşin şüaları qüvvədən düşmüş və yayda saçdığı hərarəti verməkdən aciz idi.
Bahar günəşinin hərarəti tək; Xəyalım dünyanı salama gəlir.
// İnsan bədəninin istilik dərəcəsi (səhhətin göstəricisi kimi); qızdırma. Xəstənin hərarətini ölçmək. Uşağın hərarəti var. – Yasəmənin qızdırması getdikcə artırdı.
Səhər açıldıqda hərarəti 40 dərəcəyə çatdı.
2. məc. Mehribanlıq, səmimiyyət; səmimi, xoş hisslər, xoş münasibət.
Dedim, iki anam vardır, qoy var olsun bu həqiqət; Onlarındır şerimdəki bu məhəbbət, bu hərarət.
Həbib Gözəlin evində hərarət, körpələrində ünsiyyət, özündə mərhəmət gördüyü kimi, Gözəl də Həbibdə insaniyyət, mehribanlıq hiss edirdi.
3. is. Hərarətlə şəklində zərf – mehribanlıqla, səmimiyyətlə, xoş hisslərlə, xeyirxahcasına, coşqunluqla. Hərarətlə görüşmək.
– Qadın qollarını açıb, Tahirin boynunu hərarətlə qucaqladı.
Gəlirim bu olub ki, neçə insan əlini; gözlərinə dik baxıb; hərarətlə sıxmışam.
// məc. Coşqunluqla, qızğınlıqla, ehtirasla.
Ortada bir nəfər dayanıb çox hərarətlə danışırdı.