HƏYA-ABIR
сущ. совесть, приличие, порядочность; həya-abır qalmayıb kimdə забыл стыд, потерял совесть кто ; həyaabırı yoxdur kimin нет стыда и совести у кого
[ər. həya və fars. abru – üz suyu] bax həya 1-ci mənada. [Həsən:] Mən həya-abır bilməyən arvadın ayağına getmərəm! M
Tam oxu »