f.
1. İki olmaq, bir cut olmaq; qoşalaşmaq. Qızlar ikiləşib getdilər.
2. İki yerə ayrılmaq, şaqqalanmaq.
// məc. İki cür olmaq, iki tərəfə meyil etmək, bütövlüyünü itirmək, ziddiyyətli olmaq.
гл. 1. кьвед хьун, са жуьт хьун, къуша хьун; 2. кьве патахъ пай хьун; кьвечхел хьун; 3. пер. кьве жуьре хьун, кьве патахъ майилвал авун
Полностью »f. 1. (yol, çay və s.) to bifurcate, to fork; 2. məc. to lose inner unity; to become* double-faced
Полностью »İKİLƏŞMƏK – TƏKLƏŞMƏK Səs ikiləşdi, üç oldu, sonra tamam kəsildi (G.Hüseynoğlu); Ədhəm bilirdi ki, Səlim təklənəndə öz təsir gücünü xeyli itirir, çaşı
Полностью »глаг. 1. раздваиваться, раздвоиться: 1) двоиться; разделяться, разделиться, разветвляться, разветвиться надвое
Полностью »