İTİLİK
прил. 1. хцивал, хци затӀунин гьал; хъсан атӀун; xəncərin itiliyi гапурдин хцивал; 2. йигинвал, зарбвал, фадвал; цицӀивал; 3. пер. къативал, туьнтвал; хцивал (мес. акьулдин).
İTİLİK – KÜTLÜK Bıçağın itiliyi və ya kütlüyü ancaq bir şeyi doğramaq zamanı bilinir
Полностью »1 сущ. 1. острота: 1) свойство острого, хорошо режущего предмета 2) перен. проницательность, пытливость
Полностью »is. 1. İti şeyin hal və keyfiyyəti; kəsicilik. Bıçağın itiliyi. Baltanın itiliyi. 2. Sürətlilik, tezlik, cəldlik
Полностью »