İTMAM
сущ. устар. завершение, окончание, довершение (доведение до последней стадии какого-л. действия, дела и т.п. ); itmam etmək завершать, завершить, itmama yetirmək см. itmam etmək
[ər.] сущ. клас. тамамарун, куьтягьун, акьалтӀарун, эхирдиз акъудун; itmama yetirmək, itmam vermək (etmək) кил
Tam oxu »is. [ər.] klas. Tamamlama, sona yetirmə, axıra çatdırma, bitirmə. □ İtmama yetirmək, itmam vermək (etmək) – tamamlamaq, qurtarmaq, bitirmək
Tam oxu »