KAHİL

[ ər. ] bax kahıl.
Kimə olsan müsahib, ey cahil; Olur əlbəttə tənbəlü kahil. Füzuli.
Əvvələn, ümdeyi-mətləb bu ki, şəhr əhli tamam; Tənbəlü kahilü bihimmətü nadan, mənə nə?! M.Ə.Sabir.

KAHILLIQ
KAHİN
OBASTAN VİKİ
Hərmələ ibn kahil əsədi

Значение слова в других словарях