KALLAŞMAQ

f. Səsi tutulmaq, boğunuq hala düşmək.
Kallaşa-kallaşa karlaşır insan; İçinin səsini çölü eşitmir… M.Araz.

Антонимы

  • KALLAŞMAQ KALLAŞMAQ – AÇILMAQ Getdikcə onun səsi kallaşırdı (F.Kərimzadə); Birdən səsi açıldı (“Ulduz”)
KALLAŞMA
KALLAŞMIŞ

Значение слова в других словарях