KEFÇİ
сущ. разг. см. kefcil
сущ., прил. кефчи (1. кефибег, вахт кеф чӀугваз акъуддай, кеф чӀугунал рикӀ алай (кас); 2. пер. вичин рахунралди, зарафатралди, амалралди, масабурун р
Tam oxu »is. və sif. 1. Vaxtını kefdə keçirən, kef çəkməyi sevən adam; kefcil. …Teymur ağa həm məşhur kefçi, həm də nüfuzlu və vurubyıxan cavanlardan idi
Tam oxu »