KEYİMİŞ
прич. 1. гацум хьайи (мес. гъил); 2. пер. суст хьайи, къуьруь хьайи (мес. акьул).
fs. 1. numbed, asleep; 2. (süstləşmiş) apathetic; torpid; sluggish; 3. məc. (kütləşmiş) stupefied
Tam oxu »прил. 1. онемелый (утративший чувствительность, гибкость). Keyimiş ayaqları kimin онемевшие ноги чьи 2
Tam oxu »f.sif. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmiş, çəng olmuş; qurumuş. Keyimiş əl. – Talıb xanla yasavul üzüyuxarı qalxıb, qapıdan bir az aralıda keyimiş halda
Tam oxu »