ZƏBİH(Ə) ə. qurban kəsilmiş və ya kəsiləcək heyvan; qurbanlıq
ə. quru üzüm, mövüc
ə. 1) nizamlama; 2) tutma, saxlama; 3) sahib olma, ələ keçirmə; 4) silah gücü ilə tutma; alma; 5) əlindən alma, özünə götürmə; 6) anlama, qavrama; 7)
ə. 1) şəhərdə və başqa yaşayış məskənlərində asayişə məsul olan inzibati idarə; polis idarəsi; 2) polis nəfəri
ə. və f. bir işi yazılı nizamlama sənədi // protokol
ZƏBUN1 f. əldən-ayaqdan düşmüş; qüvvətsiz, zəif. ZƏBUN2 f. 1) əsir, giriftar; 2) çox az; 3) əhəmiyyətsiz
f. «aciz tutan» zəiflərə zülm edən, zalım
f. acizin qənimi, acizə rəhm etməyən
f. acizin qənimi olma; acizə rəhm etməmə
f. aciz və fağır, yazıq
ə. «yazılı» Allahın Davud peyğəmbərə göndərdiyi kitab
ə. şüşə qayıran usta
ə. 1) mane olma; 2) məcbur etmə, vadar etmə; 3) əziyyət vermə, zülm etmə
ə. ürəksıxan, darıxdıran
ZƏDƏ1 f. uğramış, düçar, giriftar, mübtəla. ZƏDƏ2 f. əziklik, sınıqlıq
ZƏ’F ə. bax zə’fiyyət
ə. 1) məqsədə yetişmə, nail olma; 2) qələbə, qalibiyyət, uğur
ZƏ’FƏRAN ə. 1) ədvə növü; 2) çiçəyindən həmin ədvə alınan soğanaqlı bitki
ZƏ’FƏRANİ ə. zəfəran rəngində olan; zəfəran ətri verən
ə. göz təbəqəsinin dırnaq kimi qalınlaşması xəstəliyi
ə. və f. nail olan; qələbə çalan, qalib gələn
ZƏ’Fİ ə. zəif olan, zəifliyə aid olan
ə. ah çəkmə, inləmə, fəryad etmə
ZƏ’FİYYƏT ə. zəiflik
ə. alt çənə
f. 1) qara qarğa; 2) dolaşa
ə. yola düşmə; getmə
ə. rəhrizkarlıq
ə. qızıl
ə. qızıl suyuna çəkilmiş
ə. «zəhmət» c. zəhmətlər
f. bax zəhr1
ə. sürünərək hərəkət etmə; sürünmə
ə. köməkçi, arxa
ə. bax zəhr2
ə. qorxu, dəhşət
ə. 1) iş, əmək; 2) əziyyət, əzab
ə. və f. 1) işləyən, işləməyi sevən, əməkçi; 2) əziyyət çəkən
ZƏHR1 f. zəhər, ağı. Zəhri-mar ilan zəhəri. ZƏHR2 ə. 1) arxa, dal; 2) kağızın, sənədin və s. arxa tərəfi; dal üzü
ZƏHRA’ ə. parlaq, işıqlı
ZƏHRAB(Ə) f. 1) zəhərli su, acı su; 2) sidik; 3) toksin; 4) m. acılıq, dərd, kədər
f. zəhərlə qarışıq; zəhərli
f. zəhərlə qarışıq, ağı ilə qarışdırılmış; zəhərli
f. 1) zəhər yağdıran, zəhər saçan, zəhər tökən; 2) çox acı, çox zəhərli; 3) m. zəhər dağarcığı
f. zəhəri olan; zəhərli
ZƏHRƏ1 f. 1) öd; 2) m. igidlik, cəsarət. ZƏHR(Ə)2 ə. çiçək
ZƏHRƏÇAK1 f. çox qorxan, qorxudan ödü ağzına gələn. ZƏHRƏÇAK2 ə. və f. çiçək açmış
f. 1) acı gülüş, istehza; 2) bədxahlıq
ZƏHRİ1 ə. 1) arxaya, geriyə aid olan; 2) m. imdada çatan. ZƏHRİ2 ə. çiçəyə aid olan