ZƏRA’ ə. sıx meşə, cəngəllik
ə. müti olma; yalvarma; alçalma
ə. 1) zəriflik, incəlik, naziklik; 2) gözəllik, qəşənglik; 3) zarafat
ə. 1) vurma, döymə; 2) sikkəyə damğa və nişan vurma; 3) riyaziyyatda: vurma əməli və vurma işarəsi; 4) cürbəcür, müxtəlif; 5) döyülmə, vurulma
f. 1) qızılla toxunmuş parça; parça; 2) bax zərbaft
f. toxucu, culfa
ə. döyüntü, çırpıntı
ə. və f. 1) əl gücü, qol qüvvəti; 2) m. güc, qüvvə
ZƏRBƏ(T) ə. vurma, döymə
ə. və f. zərbli müsiqi aləti çalan
ə. və f. sikkə kəsilən yer, sikkəxana
ə. 1) atalar sözü; 2) zərbi-məsəl
ə. və f. zərbə vuran
ZƏRD1 f. 1) sarı (rəng); 2) bax zərdi. ZƏRD2 f. əncirquşu
f. 1) öd; 2) qatığın, pendirin və s. suyu
f. ərik, qaysı
f. çoxlu zəfəran tökülmüş düyü xörəyi
ZƏRDƏBA’ f. və ə. sarı əba (ruhanilərin üst paltarı)
f. sarıkök
f. sarılıq
f. üzü saralmış; zəifləmiş xəstə
f. zərlə tikilmiş, qızılla bəzənmiş
f. Zərdüştün əsasını qoyduğu din; atəşpərəstlik; həmin dinə itaət edən
ə. «Zeyd vurdu» 1) m. ərəb dili (İfadə ərəb qrammatikasında misal kimi ifrat dərəcədə çox işlədildiyindən məcazi olaraq həmin mənanı kəsb etmişdir); 2
f. bax zərfəşan
f. bədəni qızıla bənzəyən, bədəncə çox gözəl
f. qızıla tutulmuş; zərli
ə. ziyan
ə. və f. zərərli, ziyankar
ə. və f. ziyan görmüş; zərərçəkən
ZƏRF1 ə. 1) qab; 2) konvert. ZƏRF2 ə. qrammatikada: iş və hərəkətin necə, harada və nə zaman icra olunduğunu göstərən nitq hissəsi
ə. qızıl saçan, qızıl səpən
ə. və f. əkin yeri; zəmi, tarla
f. qızıldan müxtəlif şeylər düzəldən və ya qızıl məmulatı təmir edən usta
f. qızıl kimi, qızıl rəngli
f. 1) qızılla satın alma; 2) satın alınmış qul; kölə
ə. səbəb, bəhanə
ə. incə
ə. və f. zərifcəsinə, incəliklə
ə. qəbir, məzar
ZƏRİN(Ə) f. bax zərrin(ə)
ə. 1) anadangəlmə kor; 2) korluğa tutulmuş, qəflətə qapılmış
f. qızılla işlənmiş (parça)
f. qızıldan tikilmə
ə. 1) sufilərin geydikləri göy paltar; 2) m. riya, ikiüzlülük
ə. yalan və boş söz; cəfəngiyat
f. qızılla bəzənmiş, zərlə bəzədilmiş rəsm
f. zərlə işlənmiş (parça)