ZƏMİM1 ə. məzəmmət edilən, töhmət olunan; danlanan. ZƏMİM2(Ə)1 ə. əlavə olunmuş şey, sonradan üstünə artırılmış, üstünə qoyulmuş hissə
ZƏMİM2(Ə)1 ə. əlavə olunmuş şey, sonradan üstünə artırılmış, üstünə qoyulmuş hissə. ZƏMİMƏ2 ə. pis iş, cinayət
ZƏMİN1 ə. zamin olma, boynuna götürmə; zaminlik, zəmanət. ZƏMİN2 f. bax zəminə (1-ci – 4-cü mənalarda)
f. 1) yer öpən; 2) m. yaltaq
f. torpaq sahibi; mülkədar
f. torpaq sahibliyi; mülkədarlıq
f. 1) yer; 2) torpaq, quru səthi; 3) toxunma parçanın və s. yerliyi; 4) məfhum, anlayış; 5) ilk şərt, ilkin şərait
f. yerə yıxan, basan
ZƏMİR1 ə. 1) ürək, qəlb; 2) sirr; 3) iç, batin; 4) daxili məna. ZƏMİR2 ə. qrammatikada: əvəzlik. Zəmiri-işarə işarə əvəzliyi; zəmiri-qaib üçüncü şəxs
ZƏMM1 ə. birinin eybini söyləmə; həcv etmə. ZƏMM2 ə. 1) əlavə etmə; qatma, artırma; 2) bax zəmmə
ə. çox eyib söyləyən, həcv edən
ə. ərəb yazısında qısa «u» saitini göstərmək üçün hərfin üstündə qoyulan hərəkə // piş
ə. Ərəbistanda suyu təbərrük sayılan quyunun adı. Zəmzəmi-sirişk zəmzəm suyu kimi duru göz yaşı
ə. zümzümə
ə. və f. zümzümə edən
ZƏN1 f. qadın, arvad. ZƏN2 f. vuran, döyən
ZƏNADİQ(Ə) ə. «zindiq» c. zındıqlar, dinsizlər
ə. «zünnar» c. bax zənayir
f. «zən» c. qadınlar, arvadlar
f. qadınlara məxsus olan; zənənə
ə. zünnarlar
ə. günah, qəbahət, təqsir
f. bax zənparə
ə. zanbaq
ə. ərzaq və s. qoymaq və aparmaq üçün həsir əl çantası
ə. və f. zənbil toxuyan
ə. arı. Zənburi-əsəl bal arısı
ə. və f. 1) dəmir və ya polad yay; 2) dəvəyə yüklənən kiçik top
ə. əsli f. bax zəngar
ə. bax zəncil
f. çəyirtkəyə bənzəyən böcək; iynəcə
ə. bax zəngi
ə. zəncəfil
f. 1) bir-birinə keçirilmiş metal halqalardan ibarət bağ; 2) buxov, qandal; 3) m. əsarət, zülm
f. 1) zəncirlə bağlanmış; zəncirli; 2) buxovlu, qandallı
ə. 1) çaxmaqdaşı; 2) dirsək sümüyü; 3) bazu önü
f. arvadbaz
ə. quyruq (diri heyvana məxsus)
f. alt çənə
f. yanaqda, yaxud çənədə çuxur
ZƏNG1 f. pas, paxır; cəng. ZƏNG2 f. 1) səs siqnalı vermək üçün alət; 2) həmin alət vasitəsi ilə çıxarılan səs siqnalı
f. mis pası
f. qara dərili adam; qara dərili irq
ə. 1) zatı bəlli olmayan; bic, haramzadə; 2) yaramaz, əclaf
ə. fikir, düşüncə, rəy
ə. fikirləşib inkar etmə
f. 1) özgə qadınla cinsi əlaqədə olan kişi; 2) qadınların dalına düşən kişi, qadın düşkünü; arvadbaz
ZƏR1 f. 1) qızıl; 2) zərxara (parça); 3) qızıl sikkə (pul). ZƏR2 f. əsasən sümükdən düzəldilən altıüzlü nərd daşı
f. 1) bərbəzək; 2) güləbətin və zərlə tikilmiş və ya toxunmuş paltar