KÖKƏLTMƏK
1. откармливать, откормить, упитывать;
2. дразнить;
гл. куьк(а)рун, хъсандиз хвена (тӀуьн гана, къуллугъ авуна) дири авун, якӀуз гъун; куьк хьуниз себеб хьун; qoçu kökəltmək гьер куькарун
Tam oxu »f. Yaxşı yemləmək, bəsləmək, qulluq etməklə kök hala gətirmək; kökəlməyə səbəb olmaq. Toyuqları kökəltmək
Tam oxu »