KÜLÜNG
сущ. каца, кацай; ** külüng vurmaq (çalmaq) каца ягъун, гзаф зегьмет чӀугун, жафа чӀугун, азият чӀугун, кӀвалахун; külüng sındırmaq кил. külüng vurmaq (çalmaq).
is. pioche f ; pic m ◊ ~ çalmaq məc. travailler vi péniblement, bésogner vi lour-dement ; piocher fam
Tam oxu »Bir ucu sivri, bir ucu enli alət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bilmirəm baharam, yoxsa ki qışam, Qorx o zamandan ki, qaynayam, coşam, Qırılmaz qayaya
Tam oxu »i. pick(er), (miner’s) hack; ◊ ~ çalmaq məc. to toil / to work hard; O, 20 ildir ki, burada külüng çalır He / She has been toiling / working hard here
Tam oxu »KÜLÜNG (yer qazmaq üçün alət) Belləri, külüngləri götürək, maşınlar tapaq, müəllimimizin dediyi Təbrizi yaradaq (M
Tam oxu »I сущ. 1. кирка (ручной инструмент – насаженный на рукоятку род молотка, заостренного с одного конца)
Tam oxu »is. Daş çıxarma və torpaq qazıma işlərində istifadə edilən bir ucu sivri, o biri ucu isə enli alət. Külünglə yer qazımaq
Tam oxu »