kəmcürət
[fars. kəm və ər. cürət] прил. рикӀ (жигар) авачир, рикӀ ажуз, кичӀе, жуьрэтсуз.
KƏMCÜR’ƏT f. və ə. cürəti olmayan; cəsarətsiz
kəmcürət bax cəsarətsiz
sif. [fars. kəm və ər. cürət] Az cürətli (cəsarətli), cürətsiz, cəsarətsiz, qorxaq. – Gözəlin bəzisi bədniyyət olur; Qədrbilməz olur, bihürmət olur; O