KƏMCÜR’ƏT
f. və ə. cürəti olmayan; cəsarətsiz.
KƏMCÜR’ƏT
f. və ə. cürəti olmayan; cəsarətsiz.
sif. [fars. kəm və ər. cürət] Az cürətli (cəsarətli), cürətsiz, cəsarətsiz, qorxaq. – Gözəlin bəzisi bədniyyət olur; Qədrbilməz olur, bihürmət olur; O
Tam oxu »