KƏMÇİK
1. сущ. агакь тийизвай (кими) пай, затӀ; 2. прил. бегьем тушир, там тушир, зуракӀ (мес. варз); kəmçik parça кирс авай парча (кьил кьилел гъана къатдамаз къерехар дуьз текъвер парча).
1. is. Çatışmayan hissə, parça, şey. 2. sif. Tam olmayan, yarımçıq. Kəmçik ay. Kəmçik parça (ağız-ağıza qatladıqda kənarları bir-birinə düz gəlməyən p
Tam oxu »