LƏBBADƏ

\[ər.\] сущ. 1. куьгьн. кил. aba¹; 2. пер. яргъи, гъяркьуь, кӀалубсуз пекинин гьакъинда.
LƏBALƏB
LƏBBEYK
OBASTAN VİKİ
Ləbbadə
Ləbbadə — çiyinüstü üst gödəkçəsi. Sırıqlı və astarlı olur. Ləbbadənin yaxası açıq olub, bel hissədə bağ ilə bağlanır. Ləbbadənin beldən bir qədər aşağıda yan tərəflərində qısa çapığı olur. Qolu qısa, dirsəyə qədərdir. Qoltuq yeri açıq biçilir. Ləbbadə tirmə, məxmər və müxtəlif zərli parçalardan tikilib, yaxası, qolunun ağzı və ətəyi zərif baftalarla bəzədilir.

Digər lüğətlərdə

владе́тель вну́чек к чертя́м моното́нность ногти́стый отда́ивание саа́мы дие́з подсу́шиваться полузна́йка психологизи́ровать разнома́стный тира́да упёк валанда единый autochthonal emotionalize hydropsy masked skirr кашлянуть мышиный погрузиться разруб