yayadək, yay gələnədək.
köhn. vərdiş, bacarıq.
ГАТА bax гад.
zərf yayda, yay zamanı; гатуз юрфариз гьекь акъат тавурдавай хъуьтӀуьз юрфар чими ийиз жедач. Ata. sözü yayı kölgədə oturan qışı ocaq axtarar
(-аз, -ана, гатут) f. 1. müxt. mən.: döymək; тӀвалунив гатун çubuqla döymək, çubuqlamaq; рак гатун qapını döymək; гатун тавур дуьгуьдикай аш жедач
[гаттун] 1. “гад” söz. sif.; yay -i [-ı]; гатун гьава yay havası; гатун варцар yay ayları; 2. yaylıq, yay fəslinə aid olan; yayda yetişən; гатун ич ya
(-и, -а, -ар) yaz, bahar; гатфар алукьна yaz gəldi.
zərf yazadək, yaz gələnədək.
zərf yazda, baharda; гатфариз ксайди хъуьтӀуьз шехьда. Ata. sözü yaz günündə tərləməyən qış günündə titrəyər
1. гатфар” söz. sif.; yaz -i [-ı]; гатфарин варцар yaz ayları; гатфарин марф yaz yağışı; гатфарин цан k
zərf yazda, baharda.
taxılı saxlamaq üçün iri qab, yeşik, anbar; daraba (məh.).
(-из, -ана, -укӀ) f. çırpmaq, çırpıb düşürtmək, yerə tökmək (ağacın budaqlarını bir şeylə vurmaqla meyvələrini yerə tökmək)
гатӀум хьун bax эгечӀун.
(-из, -на, -а) f. 1. yaxınlaşmaq, yaxın gəlmək, yanına gəlmək, yanaşmaq; 2. başlamaq, girişmək (bir işə)
(-из, -ана, -утӀ) f. tərləmək, buğlanmaq (qoltuqaltı, qasıq və s.).
(-из, -ана, -утӀ) f. 1. kəsilmək, dayanmaq, bitmək, qurtarmaq, ara vermək, sakitləşmək, sovuşmaq; марф гатӀана yagış kəsildi; 2
(-из, -на, -а) f. yaxına buraxmaq, yaxınlaşmağa qoymaq, yanına buraxmaq.
bax гатӀумун.
(-из, -на, -а) f. kəsmək, dayandırmaq; daha verməmək, məhrum etmək; яд гатӀурун suyu kəsmək; хурудихъай (некӀедихъай) гатӀурун döşdən ayırmaq, süddən
(-уни, -уна, -ар) 1. söz; kəlmə; гаф гафуни хада. Ata. sözü söz sözü gətirər; 2. vəd; гаф гана – кар ая
zərf kəlmə-kəlmə, ayrı-ayrı, hər sözü ayrıca; bir-bir, kəlməbəkəlmə, sözbəsöz.
гаф-чӀал сад авун (хьун) f. sözbir eləmək (olmaq), dilbir olmaq, əlbir olmaq, sözləşmək, dilləşmək, şərtləşmək, razılaşmaq, hamı bir qərara gəlmək
1. lüğət; 2. sözlük.
söz-söhbət, danışılan sözlər; söz-sov, danışıq, dedi qodu, şayiə; абур гьакӀан гафар-чӀалар я onlar dedi-qodudan başqa bir şey deyil
dan. 1. sözbaz, uydurma sözlər yayan, söz şişirdən; sözgəzdirən, dedi-qoduçu, qeybətçi, xəbərçi; 2. söz ustası, sinədəftər
dan. 1. sözbazlıq, sözü şişirdib yayma, sözbazlıq eləmə; dedi-qoduçuluq, xəbərçilik; 2. sözçülük.
1. sözlük; 2. lüğət.
(-из, -на, -а) f. qonuşmaq, danışmaq, söhbət etmək, kəlmə kəsmək.
dan. 1. bax гафарбан 1); 2. məc. gopçu, uydurmaçı, yalançı.
dan. tərcümə, bir dildən başqa dilə çevirmə; гафлад авун bax гафладун.
(-из, -на, -а) f. dan. tərcümə etmək, çevirmək (bir dildən başqa dilə).
sözgəlişi, elə-belə, məsəl üçün.
bax гаф (гафун кьилиз).
(-уз, -ана, гахце) dan. bax вахкун.
“галатун”-un təkr. tərzi.
“галудун”-un təkr. tərzi.
dan. bax вахчун.
гацум авун bax гацумарун.
хьун f. keyləşmək, keyimək; hissizləşmək, süstləşmək, kütləşmək.
keyləşdirici, keyləşdirən, hissizləşdirən (dərman, iynə).
(-из, -на, -а) f. 1. keyikdirmək, key hala salmaq, keyləşdirmək, hissizləşdirmək, süstləşdirmək; 2. bərk zərbə ilə vurmaq, güclü ağrıya məruz qoymaq
1. keylik; 2. məc. süstlük, hissizlik.
1. keçəl; гачал итим keçəl adam; 2. keçəlbaş, daz (adam); 3. tib. keçəllik; гачалри кьун keçəllik basmaq
хьун f. keçəl olmaq, tükü tökülmək, keçəlləşmək, dazlaşmaq; гачал хьуниз килигмир – бахтуниз килиг. Ata
(-ри, -ра) c. armud növü.
keçəllik; dazlıq.
(-ри, -ра) c. tərə növü.
1. var, vardır (…yaxınlığında, …yanında, …əlində və s.); 2. -dır, -dir; 3. гукьуй, гукьрай qalsın, dursun mənasında
(-ди, -да, -ар) 1. gödən, qarın; 2. qarınqulu, gödənqulu, çoxyeyən, doymaz (adam).