1. dərviş; 2. yoxsul, kasıb, fağır.
köhn. dərvişlik (dərviş peşəsi); 2. məc. kasıblıq, yoxsulluq, fağırlıq.
kəfgir, rəqqas (divar saatlarında).
dəryaz, kərənti.
“дерт”-in cəmi; bax дерт.
(-ди, -да, -яр) qayğı, qeyd, dərd(i)-sər; iş, iş-güc, zəhmət; кӀвалин дердияр ev qayğıları.
1. dərə; vadi; 2. çay yatağı.
(-ди, -да, -яр) tafta (sıx toxunmuş ipək parça növü); дередин taftadan tikilmiş, tafta.
müxt. mən. dərəcə; чирвилерин дережа bilik dərəcəsi (səviyyəsi); докторвилин дережа doktorluq dərəcəsi (rütbəsi); къад дережа чимивал iyirmi dərəcə is
хьун f. dərinliyi artmaq, dərinləşmək.
1. müxt. mən.: dərin; дерин вацӀ dərin çay; 2. dərin yer, dərin; 3. məc. çox mənalı, çox məzmunlu, əsaslı, ciddi; дерин фикир dərin fikir; 4
(-из, -на, -а) f. 1. dərinləşdirmək; хвал деринарун arxı dərinləşdirmək; 2. məc. dərinləşdirmək, ciddiləşdirmək, ağırlaşdırmaq
dərinlik; dərin şeyin halı; гьуьлуьн деринвал dənizin dərinliyi.
zərf dərindən; diqqətlə, fikrini cəmləşdirərək; əsaslı surətdə; çox ciddi, hərtərəfli; дериндай фагьумун dərindən düşünmək
zərf dərin, dərindən; дериндаказ эгъуьнун dərin qazımaq.
1. dəllək, bərbər; дерлекдин dəllək -i [-ı]; 2. dəlləkxana, bərbərxana.
dəlləklik, bərbərlik.
dülgər; дерликдин dülgər -i [-ı].
dülgərlik.
dermatin (süni dəri növü); дерматиндин жилд dermatin cild.
tib. dermatoloq (dəri xəstəlikləri mütəxəssisi olan həkim).
(дердини, дердина, дердер) 1. dərd; qəm, qüssə, kədər; дерт авай dərdli; дерт авачир касни жедач. Ata
dərd-əzab, dərd-qəm, qəm, qüssə.
dərd(i)-hal, fikir, dərd, ürəkdəki sözlər; дерт-гьал авун dərdini açmaq (açıb tökmək), ürəyindəkiləri açıb söyləmək, dərdləşmək
desant.
desert (xörəkdən sonra verilən meyvə, şirniyyat və s.).