ДЕРТ

(дердини, дердина, дердер) 1. dərd; qəm, qüssə, kədər; дерт авай dərdli; дерт авачир касни жедач. Ata. sözü dərdsiz baş olmaz; 2. məc. fikir, sirr, düşüncə, məqsəd; чӀулав рушахъ дерт ава. Ata. sözü qara qızın dərdi var; * дердер ахъаюн dərdini açmaq, baş-başa verib söhbət etmək, dərdləşmək; дердинай кун a) dərdindən alışıb yanmaq; dərdindən ölmək, dəlicəsinə sevmək; b) dərdinə yanmaq, yazığı gəlmək, halına acımaq; c) qibtə etmək, paxıllıq etmək, həsəd aparmaq; дерт авун dərd etmək (eləmək), ürəyinə salmaq; bir şeyi özünə dərd etmək; дерт аладарун dərdini dağıtmaq; дерт ахъаюн dərdini açmaq (açıb tökmək), ürəyindəkiləri açıb söyləmək; дерт гун dərd vermək; dərdə salmaq, dərdə giriftar etmək; дерт хьун dərd olmaq, qayğı (fikir) obyekti olmaq; дерт чӀугун a) dərd çəkmək, dərdlənmək, kədərlənmək; b) dərdini çəkmək, bir şeyin fikrini, qayğısını çəkmək.