(-ди, -да, -ар) bot. çətənə; çətənə lifi; канабдин çətənə -u [-ü]; канабдин тум çətənə tumu (bax вин)
“канаб” söz. sif.; канабин рух çətənə lifindən toxunmuş palaz.
1. kanal; 2. qanov, arx; 3. nov, lülənin içi (silahda); 4. boru, borucuq, yol; кьери цин канал sidik borusu (yolu); 5
tex. kanalizasiya.
kanat, buraz.
(-ди, -да, -ар) 1. göy halında narın doğrayaraq duza qoyulmuş dağ pəli, nanə və s.(ayrana, qatığa qatmaq üçün); сурарин канбар pəl tutması; 2
lüləyin (lüləkli və qulplu su qabı).
namizəd.
namizədlik; кандидатвилин namizədlik -i [-ı].
(-ди, -да, -яр) kəndi; гъуьруьн канду un kəndisi.
bax кендирагъ.
[ккани] bax кӀани.
bax кӀанивал.
bax кӀанид(и).
(-ри, -ра) tətil, tətil zamanı.
(-уни, -уна, -ар) 1. kant, haşiyə; 2. qaytan, köbə.
dan. bax контора.
(-уни, -уна, -ар) məişətdə işlədilən iri, yöndəmsiz bıçaq, qiyməkeş.
(-у/-уни, -а/-уна, -ар) 1. ovuc; капун юкь aya (əlin içi); 2. ovuc tutan qədər, ovuca yerləşən qədər; са кап кьел bir ovuc duz; 3
[ккаппа] (-ди, -да, -яр) yapma (divara yapılan təzək); təzək, gərmə, kərmə (qurudulduqdan sonra yanacaq kimi işlədilən qaramal peyini)
bax капу-капу; капаралди фин bax капу-капу (капу-капу фин).
(-ди, -да, -ар) 1. əlin içi, əl; 2. ovuc; ovuc tutan qədər, ovuca yerləşən qədər, bir əl tutan qədər, çəngə (adətən saylarla); са капаш bir ovuc, bir
zərf ovuc-ovuc, ovuclarla.
1. zərf ovuclarla, ovuclayaraq, ovuc-ovuc; 2. çox, çoxlu.
anat. kapillyar (ən kiçik, incə qan damarı).
kapitan (1. ordu və donanmada zabit rütbəsi; 2. gəmi komandiri; 3. idman dəstəsi başçısı).
1. kapron; капрондин перем kapron köynək; 2. капронар c. dan. kapron corab.
(-ри, -ра) c. bax капрон (капронар).
zərf iməkləyə-iməkləyə, iməkləyərək; капу-капу фин a) iməkləyə-iməkləyə hərəkət etmək, iməkləmək, əllər və dizlər üzərində hərəkət etmək; b) iməyə düş
namaz, ibadət; нянин капӀ axşam namazı; капӀ авун bax капӀун.
(-из, -на, капӀ ая) f. namaz qılmaq.
canamaz, səccadə.
(-ди, -да, крар) 1. müxt. mən.: iş; тади кар tələsik (təcili) iş; кӀвалин крар ev işləri; 2. kar, peşə, sənət, məşğələ; 3
(-и, -а, -ар) qahal, ağıl.
[ккар] (-ади, -ада, -ар) 1. yara, səpgi, sızaq, sızanaq, səpişik; 2. köz, qartmaq, qasnaq, qaysaq; кар кьун köz tutmaq, üzü qartmaq bağlamaq, qaysaqla
[ккар] (-ци, -це, -ар) sağanaq; dövrə; сафунин кар ələyin (xəlbirin) sağanağı; бармакдин кар papağın qırağı, papağın dövrəsi
iş-güc, iş-peşə, iş, sənət, peşə, məşğuliyyət, kəsbü-kar; кар-кеспи авачирвал işsizlik, məşğuliyyətsizlik, bikarlıq
1. iş, iş-güc, sənət, peşə, məşğuliyyət; 2. vəzifə, qulluq.
iş-peşə, iş- güc, sənət, peşə.
кар-чӀал авачирвиляй işsizlikdən, bekarçılıqdan; кар-чӀал авачирди işi-gücü olmayan, işsiz-gücsüz, bikar, avara, veyl
karabin (qısalülə tüfəng).
(-из, -на, караг) f. xəyala gəlmək, gözə görünmək; вилерикай карагун a) gözünün qabağına gəlmək, xəyala gəlmək, xəyalında canlanmaq, təsəvvüründə canl
qaragül dərisi; bu dəridən tikilmiş.
karamel (konfet növü).
karandaş; чӀулаф карандаш qara karandaş.
1. karastı (əl aləti); 2. dan. silah, yaraq.
xüs. karat (qiymətli daşların 200-206 mq-a bərabər çəki ölçüsü).
(-ди, -да, -ар) 1. karvan, qatar, qafilə; девейрин карван dəvə karvanı; кицӀ элуькьда – карван фида. Ata
karvanyolu, kəhkəşan.
1. karvansara; 2. məc. zar. qonağı, gedib-gələni çox olan yer (ev) haqqında.