güc, qüvvə; тӀем акакьун a) gücü çatmaq, qüvvəsi daxilində olmaq, öhdəsindən gəlmək; bacarmaq; b) məc
istiqanlı, suyuşirin.
dial. bax тӀимил.
(-ди, -да, -ар) bot. dəvədabanı; тӀенгирдин dəvədabanı -i [-ı].
çırtma, çırtıq; çırtma (çırtıq) səsi; тӀенкь(ер) ягъун barmaqlarını şıqqıldatmaq, çırtma çalmaq (vurmaq), çırtıq çalmaq
dial. bax чӀемерук.
(-ини, -ина, -ер) fəs (baş geyimi).
bax тӀветӀвел.
1. xal, ləkə; 2. çil; тӀехвер алай (тӀехвер квай) a) xallı, üzərində xallar olan, xal-xal; b) çil-çil, çilli, çoxlu çili olan; тӀехвер алай верч çil t
çilsifət(li) adama və ya çil-çil ev quşlarına verilən ləqəb.
(типӀре, типӀре, типӀер) 1. zool. bayquş; типӀрен bayquş -i [-ı]; типӀрез харапӀаяр кӀанда. Ata. sözü bayquş xarabalıq sevər; 2
köhn. tibb, təbabət; * тӀиб ктаб köhn. təbabətə (xalq təbabətinə) dair kitab.
qəd. qərar, nəticə.
(-ри, -ра) c. bot. yabanı üzüm.
köhn. vuruşma, döyüş, dava, müharibə; тӀигъдин ким döyüş meydanı.
bax тӀегъерхъан.
təql. tıq-tıq, çıq-çıq (saat səsi); çıqqıltı; тӀикь-тӀикь авун tıq-tıq eləmək, çıq-çıq eləmək, çıqqıldamaq, tıqqıldamaq (saat və s
тӀили фу yayma çörək (acıtmasız xəmirdən bişirilən nazik çörək).
sadə; adi.
(-ди, -да, -яр) sızıntı, sızıb tökülən su damcıları (tavandan); тӀили атун dammaq, damcı-damcı axmaq, tökülmək
bax тилисим.
1. zərf, sif. az; виш дуст тӀимил я, са душман – гзаф. Ata. sözü dost min isə – azdır, düşmən bir isə – çoxdur; 2
хьун f. 1. azalmaq, əskilmək, çəkilmək, düşmək, zəifləmək, məhdudlaşmaq; 2. az olmaq, azlıq etmək, çatışmamaq, kifayət etməmək, ehtiyacı ödəməmək, təm
zərf az-az; yavaş-yavaş, tədriclə; azca-azca.
zərf 1. az-maz, bir az, az miqdarda, cüzi; zəif; 2. bir qədər, az-çox.
(-из, -на, -а) f. azaltmaq, əskiltmək, az etmək, ixtisar etmək.
azlıq, kifayətsizlik, çatışmazlıq.
təql. üstdən tökülən maye damcılarının çıxardığı incə səs.
(-ри, -ра) c. çarıq növü (göndən tikilmiş).
dial. lazımsız, gərəksiz, işəgəlməz.
(-и, -е, -ер) 1. burun, üz, sifət (heyvanlarda); вакӀан тӀиш donuz burnu; тӀиш ктадун burun ilə eşmək, dağıtmaq, burunlamaq; 2
ağız-burun, surət, sifət; üz, sir-sifət; * тӀиш-пӀуз акадарун ağız-burnunu əzişdirmək.
bax тӀун¹.
(тупӀу, тупӀа, тупӀар) 1. barmaq; тупӀун barmaq -i [-ı]; тупӀун гелер barmaq izləri; чӀехи тӀуб (кӀанчӀал тӀуб) baş barmaq; кьулан тӀуб orta barmaq; з
zərf 1. barmaq-barmaq, az-az, hissə-hissə; вичи тӀуб-тӀуб хкудда, вичикай цӀиб-цӀиб атӀуда. Ata. sözü barmaq-barmaq oğurlayan, qarış-qarış oğurladar;
1. yazıq, fağır, məzlum; zavallı, biçarə, aciz; 2. acınacaqlı, zavallı, bədbəxt, talesiz, uğursuz; * тӀува атун yazığı gəlmək, rəhmi gəlmək, mərhəmət
yazıqlıq, fağırlıq, məzlumluq, acizlik.
(-ди, -да) 1. epidemiya; 2. məc. çox tez və geniş yayılan hər hansı bir şey haqqında.
...içindən, ...arasından; ilə, -la, -lə; тамай тӀуз фин meşənin içindən getmək.
(-ди, -да, -ар) 1. xasiyyət; 2. adət, vərdiş; кицӀи вичин тӀул квадардач. Ata. sözü it sümsünməkdən əl çəkməz