(-уни, -уна, -ар) çubuq, şüy; цӀвелин тӀвал söyüd çubuğu; ракьун тӀвал dəmir çubuq; * пакун тӀвал bax пагв¹; тӀвал хьтин a) çubuq kimi nazik və düz, ç
(-ди, -да, -ар) 1. düyün; тӀвал ахъаюн düyünü açmaq; тӀвал гун (тӀвал ягъун) düyün vurmaq, düyünləmək; 2
тӀвал-тӀвал хьун 1. düyün-düyün olmaq, düyünlənmək, dolaşmaq, pırtlaşmaq (ip və s. haqqında); 2. zolaq-zolaq olmaq, zol-zol olmaq (çubuq, qamçı zərbəs
(-и, -а) 1. тӀвал-ın cəmi; bax тӀвал; 2. yaln. c. barmaqlıq (ağacdan, dəmirdən və ya məftildən qayrılmış tor, hörgü); дакӀардин тӀвалар pəncərə barmaq
(-цӀи, -цӀе, -ар) 1. ad; ктабдин тӀвар kitabın adı; яр – чарадан, тӀвар – жуван. Ata. sözü ad mənim, yar özgənin; 2
ad-san, şöhrət, nüfuz, hörmət, yaxşı ad; тӀвар-ван авай adlı-sanlı, şöhrətli, məşhur, tanınmış; * тӀвар-ван акъатун a) adı dillərdə dastan olmaq, məşh
zərf adbaad; тӀварба-тӀвар кхьин adbaad yazmaq.
adaş.
adaşlıq.
qram. əvəzlik; ксарин тӀварцӀиэвезар şəxs əvəzlikləri.
dial. bax тӀветӀ.
bax тӀекв.
bax тӀекв-тӀекв.
(-ре, -ре, -ер) milçək, çibin, sinək; тӀветӀрен milçək -i [-ı]; лекьре тӀветӀер кьадач. Ata. sözü qartal milçək tutmaz; * балкӀандин тӀветӀ zool
(-ди, -да, -ар) çil (dəridə, üzdə); тӀветӀвелар квай çil-çil, çilli, çoxlu çili olan, çil basmış.
(-из, -на, -а) dan. bax тӀветӀ (тӀветӀ авун).
bax тӀехв.
1. xal-xal, üstündə xalları olan, xallı; тӀвех-тӀвех хьун a) xal-xal olmaq, xallarla örtülmək, üzərində xallar əmələ gəlmək; b) çil-çil olmaq, çillərl
bax тӀям.
(-ди, -да) 1. təbiət; тӀебиатдин илимар təbiət elmləri; 2. xasiyyət, xarakter.
(-ди, -да, -ар) həkim, təbib (ər.).
təbiblik, həkimlik.
1. təbii; тӀебии кьиникь təbii ölüm; тӀебии газ təbii qaz; 2. həqiqi, əsl, xalis, natural; тӀебии цур təbii mis; * тӀебии гьалдай акъатун təbii halınd
təbiilik (təbii şeyin halı).
dial. bax тӀекь.
1. zool. leşyeyən qartal; 2. məc. hay-küyçü, küy-kələkçi, qalmaqalçı, tez təşvişə düşən adam.
(-ди, -да, -ар) 1. tib. taun (xəstəlik); тӀегъуьндин taun -u [-ü]; 2. qırğın, epidemiya, azar; * тегъуьн атайди azar dəymiş (ev quşları haqqında)
(-ди, -да, -яр) xırda armud növü.
(-е, -е, -ер) 1. deşik, dəlik; тӀекв акъатун deşilmək; тӀекв акъудун dəlmək, dəlik açmaq, deşmək; 2. deşik, yuva
тӀекв-тӀекв авун deşik-deşik etmək, dəlik-deşik etmək, çoxlu deşik açmaq; тӀекв-тӀекв хьун deşik-deşik olmaq, dəlik-dəlik olmaq, çoxlu deşiklər açılma
(-ди, -да, -ар) bax тӀекв; кьифрен тӀеквен siçan deşiyi.
(-еди, -еда, -ер) quş ifrazatı, zil, quş təzəyi (peyini), zınq; текьедин zil -i [-ı]; вечрен тӀекь toyuq zili; тӀекь авун bax тӀекьун
təql. çatırtı, çatıltı; тӀекьрекь авун çatırdamaq, çırtıldamaq, şıqqıldamaq.
(-из, -на, -а) f. zil (zınq) ifraz etmək (quşlar haqqında).