MÜŞKÜLAT

[ər. “müşkül” söz. cəmi] сущ. 1. гьял авун гзаф четин кар; четинвал, энгел, манийвал; 2. müşkülatla нареч. муьшкуьлвилелди, четинвилелди.
MÜŞKÜL
MÜŞKÜLCƏ

Значение слова в других словарях