MÜŞKÜLAT
[ər. “müşkül” söz. cəmi] сущ. 1. гьял авун гзаф четин кар; четинвал, энгел, манийвал; 2. müşkülatla нареч. муьшкуьлвилелди, четинвилелди.
is. [ər. “müşkül” söz. cəmi] 1. Həlli çətin iş; çətinlik, əngəl, maneə. Kim eylədi həll müşkülatın; Kim verdi bu qüssədən nicatın? Füzuli
Tam oxu »