прил. устар.
1. отрицающий, не признающий
2. не верующий в Бога
[ər.] прил. 1. куьгьн. инкар ийизвай, хиве такьазвай, кьабул тийизвай; Аллагь инкар ийизвай, динсуз, кафир; münkir olmaq Аллагь хьунухь инкар авун; 2
Полностью »ə. 1) inkar edən, qəbul etməyən; 2) təkzib edən, rədd edən; 3) Nəkir adlı yoldaşı ilə ölüləri qəbirdə sorğu-suala tutan məlaikə
Полностью »sif. [ər.] 1. köhn. Danan, inkar edən, etiraf etməyən, qəbul etməyən; Allahı inkar edən, dinsiz, kafir
Полностью »