MÜSAFİR
\[ər.\] сущ. муьсафир (1. сефер ийизвай, сефердиз фенвай; сиягьатдиз экъечӀнавай кас; сигьатчи; 2. мугьманханайра, карвансарайра вахтуналди яшамиш жезвай кас; мугьман; müsafir etmək мугьман авун, мугьманрун, илифрун; müsafir otağı тавкӀвал, мугьманд(ин) кӀвал).