MÜSTƏNTİQ

is. [ ər. ] İlk məhkəmə istintaqı aparan vəzifəli şəxs; silistçi.
Həmin gündən sonra Cavahir müstəntiqin tələbi üzrə həbs edildi. T.Ş.Simurq.
Prokuror müstəntiqlə söhbətinə ara verdi. M.Hüseyn.

Синонимы

  • MÜSTƏNTİQ MÜSTƏNTİQ (hüq.) Günahları uğursuzdur; Qərarınız düzdü; Müstəntiqə vermək lazımdır işi (R.Rza); SİLİSTÇİ (köhn

Этимология

  • MÜSTƏNTİQ Ərəbcə istintaq sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MÜSTƏMLƏKƏLƏŞDİRMƏK
MÜSTƏNTİQLİK

Значение слова в других словарях

автодозво́н импровиза́тор Ко́мпас кузне́цкий отхо́жий па́дкость па́лки проинформи́ровать факультати́вно дочи́стить драги́рование лафи́тничек респекта́бельный талисма́н центри́ровать шо́рец бдеть dioptric launder night-watcher Timor Sea балансировать наглядеться округлять полуостров