MÜSTƏNTİQ

is. [ ər. ] İlk məhkəmə istintaqı aparan vəzifəli şəxs; silistçi.
Həmin gündən sonra Cavahir müstəntiqin tələbi üzrə həbs edildi. T.Ş.Simurq.
Prokuror müstəntiqlə söhbətinə ara verdi. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜSTƏNTİQ MÜSTƏNTİQ (hüq.) Günahları uğursuzdur; Qərarınız düzdü; Müstəntiqə vermək lazımdır işi (R.Rza); SİLİSTÇİ (köhn

Etimologiya

  • MÜSTƏNTİQ Ərəbcə istintaq sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MÜSTƏMLƏKƏLƏŞDİRMƏK
MÜSTƏNTİQLİK

Digər lüğətlərdə

выле́пливаться гран-пасья́нс магно́лиевые неуважи́тельно подква́ска подра́мник пристра́чиваться фала́нга баскетболи́стка ко псам натека́ть покла́ссный так и зна́й такси́стский э́ра ерга basnite chatelaine dip-net exemplificative great-grandmother Oscan pollex правомочие туземный