1. Çəki aləti, tərəzi. Əl mizan, göz tərəzi. ( Ata. sözü ).
Hər nə çəksən, çək, bəradər, çəkmə düz mizanını; Çəkmə sən millət qəmin, çəkmə, çək öz qəlyanını.
2. Qayda, nizam, səliqə, sahman.
[Otaqları] nəfis xalçalarla döşəmiş və evin hər bir şeyinə o mizanda diqqət vermişdi.
□ Mizana düşmək – qayda və səliqəyə düşmək, nizamlı və səliqəli olmaq. Ev mizana düşdü.
// Qayda-qanun, nizam.
Qərinələr keçdi, dövran dəyişdi; Pozuldu qurğular, mizan qalmadı.
3. xüs. Artistlərin və səhnə şəraitinin, tamaşanın gedişinin ayrı-ayrı momentlərinə görə düzülüşü qaydası.
Rejissor bu gün göstərdiyi mizanı sabah dəyişir və hər gün bir yeni mizan verirdi.
4. Çəki, ağırlıq, vəzn, ölçü.
5. Bax mizan-tərəzi.
□ Mizana vurmaq – 1) çəkmək, tərəzidə çəkib ağırlığı bilmək;
2) məc. ölçüb-biçmək, mülahizə etmək.
