MUŞTULUQÇU

is. Xeyir xəbər, muştuluq xəbəri gətirən adam; müjdəçi.
Ay ötüb, il dolandı, bir gün evə muştuluqçu gəldi. S.Rəhimov.
İydələr gül açanda Şahbikə bir oğlan doğdu, Qafar kişiyə muştuluqçu getdi. M.Arif.

Синонимы

  • MUŞTULUQÇU MUŞTULUQÇU Çalınan sözsüz nəğməni elə bil ilk bahar muştuluqçu novruzgülü bəstələmişdi (Ə.Kərim); MÜJDƏÇİ Çapar səadət müjdəçisi kimi qoşurdu (Çəmənzə
MUŞTULUQ
MUŞTULUQLAMA

Значение слова в других словарях

переползать позадолжа́ть пыленепроница́емый разви́листый азотоба́ктер вака́нсия выка́пывание иску́ривать конкорда́нс наро́дно-поэти́ческий ора́торский пету́ший плосконо́сый соблазни́тель aardwolf slag-concrete triplite weigh-in weighage книгоиздатель навинчиваться наживать перевыполнять разнюниться шествовать