memur
[ər.] сущ. клас. абад, абадан; // агьали авай, агьали яшамиш жезвай чка; // шегьер, посёлок.
Полностью »[ər.] куьгьн. 1. чиновник, девлетдин къуллугъчи (судда, полицияда ва мс.); 2. прил. са кар, къуллугъ кьилиз акъудун патал тайин са тапшуругъ къачунвай
Полностью »Ərəbcə əmr sözü ilə qohumdur, “əmri icra edən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »MƏ’MUR1 ə. 1) əmr almış, bir iş tapşırılmış; 2) idarədə yazı işi ilə məşğul olan adam. MƏ’MUR2(Ə) ə. 1) abad; 2) şumlanmış, əkin üçün hazır olan; 3) ə
Полностью »I MƏMUR Qapıya çatmamış bu yoxsul insan; Tez kəndin məmuru çatdı dalından (M.Rahim); ÇİNOVNİK (köhn.) Birdən görərlər deyə; Gah baxır çinovnikə; gah d
Полностью »1 I сущ. чиновник: 1. государственный служащий. Dövlət məmurları государственные чиновники, xırda məmurlar мелкие чиновники 2
Полностью »[ər.] köhn. 1. is. Dövlət idarələrində (əsasən, məhkəmə, polis və s.) çalışan qulluqçu; dövlət xidmətçisi, çinovnik
Полностью »is. [ər.] klas. Abad, abadan. Qoy cahan elm ilə pürnur olsun; Vətən o sayədə məmur olsun. A.Səhhət. Qalmadı bərqərar bir xanə; Cümlə məmur oldu viranə
Полностью »