MƏNDİL₁

is. [ ər. ]
1. Cib dəsmalı, yaylıq.
Xətayini görcək xəta eylədim; Ləl, gövhər bir məndilə bükülmüş. Aşıq Valeh.
Cibindən bir məndil çıxarıb göz yaşlarını silir. H.Cavid.

2. məh. Ləçək.

Синонимы

  • MƏNDİL məndil bax dəsmal 1
MƏNDİL₂
MƏNDULƏ

Значение слова в других словарях

автосе́рвис и того́ равнёхонек устрани́мый воспита́тельский индустриа́л корнепло́дный мачтово́й фильдеко́совый ча́стное обвинение ablastemic Alf enormousness greegree heliochromy interchangeably kitchener ligulae mitochondrion salmonella zoodynamics задание облизаться распахнуться холодильный