ə. 1) məna, anlam; 2) yaxşı mənalı, incə söz; 3) mündəricə.
ə. 1) məna, anlam; 2) yaxşı mənalı, incə söz; 3) mündəricə.
is. [ər.] 1. Əsərdə, kitabda, məqalədə, şəkildə və s.-də şərh olunan, haqqında danışılan, əks etdirilən şeyin mövzusu, əsas şərhi
Полностью »сущ. содержание: 1. то, о чём повествуется, что излагается, изображается. Kitabın məzmunu содержание книги, dərin məzmun глубокое содержание, söhbətin
Полностью »i. maintenance; meaning, content; məktubun ~u the contents of a letter; kitabın ~u contents pl.; (mövzu) subject-matter of a book; qısa ~u summary, ab
Полностью »[ər.] сущ. 1. ктабда, макъалада, шикилда ва мс. баян ганвай, гьакъинда рахазвай, къалурнавай затӀунин тема, асас баян; авайди, авайбур, авайбурун сияг
Полностью »1. MƏZMUN “Hekayəti-xırs-quldurbasan” komediyası istər həyatilik, istərsə də məzmun və Səhnəlik cəhətindən o biri komediyalarına nisbətən heç də zəif
Полностью »is. contenu m ; teneur m ; məktubun ~u contenu d’une lettre ; bəndin ~u teneur d’un article ; forma və ~ la forme et le contenu ; qısa ~ résumé m ; so
Полностью »MƏZMUN – FORMA Şeirlərində məzmuna müvafiq forma tapırdı: təşbeh, istiarə və s. bədii məcazları həmişə məzmuna uyğun şəkildə seçirdi (F
Полностью »1. Düşüncəmizə təsir edən və tərəfimizdən fiksasiya olunan mətnin elementləri. 2.Bütövün bütün əsas elementlərinin vahidliyi, onun xassələri və
Полностью »