NAÇARLIQ
сущ. рах. 1. чарасузвал, илажсузвал; 2. naçarlıqdan нареч. чара авачиз, чара атӀана, чарасузвиляй, мажбурдаказ.
dan. zərf Çarəsizlikdən, əlacsızlıqdan, məcburiyyət qarşısında. [Ağa Məhəmməd şah Qacar:] Naçarlıqdan itaətə gələn düşmənlə müdara etmək aqil iş deyil
Tam oxu »