f. 1) yaramaz, alçaq; 2) mərdimazar.
sif. və is. [fars.] köhn. 1. İşə yaramayan, boş. 2. Mərdimazar, yaramaz, alçaq. Nabəkar adam. – Bu şəhri-Qəzvində bir nəfər nabəkar peyda olubdur
Полностью »устар. I прил. негодный: 1. такой, который нельзя использовать для чего-л.; непригодный 2. дурной, скверный (о человеке) II сущ
Полностью »