sif. honorable, honnête, droit, -e ; ~ adam honnête homme m ; ~ ailə famille f honorable
sif. honorable, honnête, droit, -e ; ~ adam honnête homme m ; ~ ailə famille f honorable
прил. намуслу, абурлу, гъейратлу, исметлу; // рикӀ михьи, михьи, дуьз, къени, виждан авай (кас).
Полностью »s. honourable, honest, upright, honest-minded; ~ adam honourable man, honest person / man*, ~ adamlar honestminded people; ~ qadın an honest woman; ~
Полностью »NAMUSLU – HƏYASIZ Ağıllı və namuslu adamlar bu böhtanlara inanmazlar (M.İbrahimov); Bıyy, nə həyasız kişidir, içəriyə niyə baxır? (M
Полностью »NAMUSLU, İFFƏTLİ, İSMƏTLİ [Məlikməmməd:] Sənin kimi iffətli, ismətli, namuslu qıza Allah özü qeyb xəzinəsindən yetirəcəkdir (R
Полностью »прил. честный: 1. отличающийся моральными свойствами, достоинствами. Namuslu işçi честный работник, namuslu əmək честный труд, namuslu və nəcib hərəkə
Полностью »sif. Abırlı, ismətli, əxlaqlı, qeyrətli, mənəviyyatca təmiz. [Anaxanım] namuslu və çalışqan bir qadın idi
Полностью »