NAMUSLU

NAMUSLU, İFFƏTLİ, İSMƏTLİ [Məlikməmməd:] Sənin kimi iffətli, ismətli, namuslu qıza Allah özü qeyb xəzinəsindən yetirəcəkdir (R.Əfəndiyev); ALNIAÇIQ Axırıncı söz ağzından çıxmamış birçəkləri ağarmış, alnıaçıq, büzmətuman bir arvad qabağa yeriyib motal papaqlı əri ilə üzbəüz durdu (M.İbrahimov); QEYRƏTLİ Haşım qeyrətli və çalışqan adam olduğundan, bir gün rahat oturmurdu (B.Talıblı); HƏYALI (bax), İSMƏTLİ.

NAMUS
NAMUSSUZ

Значение слова в других словарях