NEYBƏT
\[ər.\] сущ. кӀвечӀи, кфир, эйбежер.
I (İsmayıllı) bədniyyət. – Neybətün öz başunda çatdasun II (Şərur) kifir, eybəcər
Полностью »is. [ər.] Çirkin, kifir, eybəcər. Ağ üzdə qara xal ziynətdir, qara üzdə ağ xal – neybət. (Ata. sözü)
Полностью »