NİŞANGAH

I
сущ.
1. мишень, цель. Nişangaha güllə atmaq стрелять в мишень, nişangahın mərkəzinə vurmaq попасть в центр мишени
2. прицел (приспособление на огнестрельном оружии для наводки на цель). Teleskopik nişangah телескопический прицел
3. метка, отметина (какой-л. знак, поставленный с целью отличения или обозначения чего-л. , указания на что-л. )
II
прил. воен. прицельный. Nişangah ağacı прицельная веха; nişangah qolu (topda) целик (у пушки)
NİŞANƏLİ
NİŞANGAHÇI
OBASTAN VİKİ
Nişangah
Nişangah, nişanalma vasitələri — odlu silahları və ya raket silahlarını hədəfə tuşlamaq üçün cihaz və mexanizmlər. Nişangah vasitəsilə silah lüləsinin oxuna fəzada lazımi üfüqi və şaquli tuşlama bucaqlarda verilir. Nişangahın mexaniki, optik, elektron-optik və s. növləri var. Avtomatik və qeyri-avtomatik nişangahlar olur. Müasir silahların əksəriyyəti gecə atəş açmaq üçün xüsusi nişangahla təmin olunur. Birbaşa və vasitəli tuşlama prosesi üçün iki nişangahlı müasir silahlar daha geniş yayılmışdır.

Значение слова в других словарях