NOXTA
сущ. зарпанд (балкӀандин, ламран ва мс. кьилел гьалсдай еб, чӀул ва мс.); ** noxtasını tutmaq (çəkmək, dartmaq, vermək) рах. зарпанд кӀевиз кьун (ялун), сад гьамиша муьтӀуьгъвилик, табийвилик хуьн.
is. Minik heyvanlarının başına salınan kəndir, qayış və s. At almamış noxta davası edir. (Ata. sözü)
Полностью »сущ. 1. недоуздок (уздечка без удил) 2. повод (ремень, прикрепленный к удилам и служащий для управления лошадью) ◊ noxtasını ələ vermək идти на поводу
Полностью »NOXTA (atda) Əmiraslan Nurəddini ata mindirib noxtanın ucundan yapışdı (S.S.Axundov); OVSAR (dəvədə) Bu çinarın dövrəsi ovsarları bir-birinə bağlanan
Полностью »