[ər.] сущ. (цавай) агъуз эвичӀун, назил хьун; nüzul etmək куьгьн. эвичӀун.
is. [ər.] köhn. Aşağıya enmə, nazil olma. □ Nüzül etmək köhn. – enmək, düşmək. Paroxoddan çıxaraq körpüyə etdikdə nüzül; Deleqatlar tökülüb eylər idi