ODUNÇU

is. Meşədən odun doğrayıb satmaqla məşğul olan adam.
Gedər odunçu meşəyə, ağac qırar, odun kəsər. A.Səhhət.
Odunçu öz iki oğlu ilə odun yığır. Ü.Hacıbəyov.

ODUNCAQLAŞMAQ
ODUNÇULUQ

Значение слова в других словарях