PƏLMƏ

I
(Ağcabədi, Cəbrayıl, Füzuli, Qarakilsə, Meğri, Ordubad, Şahbuz, Ucar, Tərtər, Zəngilan)
duman, çən. – Havada pəlmə var (Tərtər); – Pəlmədə adam adamı seçə bilmir (Ağcabədi); – Böyün hava pəlmədi (Zəngilan); – Pəlmədə yol getməy olar? (Ucar)
II
(Ağdam, Ağcabədi, Tərtər)
gözdə əmələ gələn tor. – Gözümdə pəlmə var (Tərtər)
PƏLLİK
PƏLMƏLƏNMƏX’

Значение слова в других словарях