PƏLTƏK
прил. лалакӀ, пелтек, мез галкӀидайди, галкӀиз рахадайди; pəltək uşaq лалакӀ аял.
sif. Dilini dişlərinin arasına alaraq danışan, buna görə də “r”, “l” və s. səsləri düzgün tələffüz etməyən
Полностью »I сущ. 1. заика (тот, кто страдает заиканием) II прил. косноязычный (страдающий расстройством речи) 2
Полностью »is. 1) bègue m, f ; vice m de parole, vice de prononciation ; psellisme m ; 2) qui a un vice de prononciation ; məc
Полностью »1. Pəl sözünün bir mənası “dil” demək olub. Pəl qatmaq ifadəsi də sözlə (dillə) işə mane olmaq deməkdir
Полностью »