PƏLTƏK
прил. лалакӀ, пелтек, мез галкӀидайди, галкӀиз рахадайди; pəltək uşaq лалакӀ аял.
sif. Dilini dişlərinin arasına alaraq danışan, buna görə də “r”, “l” və s. səsləri düzgün tələffüz etməyən
Tam oxu »I сущ. 1. заика (тот, кто страдает заиканием) II прил. косноязычный (страдающий расстройством речи) 2
Tam oxu »is. 1) bègue m, f ; vice m de parole, vice de prononciation ; psellisme m ; 2) qui a un vice de prononciation ; məc
Tam oxu »1. Pəl sözünün bir mənası “dil” demək olub. Pəl qatmaq ifadəsi də sözlə (dillə) işə mane olmaq deməkdir
Tam oxu »