I
сущ.
1. ребро мед. Qabırğa başcığı головка ребра, qabırğa sınığı перелом ребра, qabırğaların rezeksiyası резекция рёбер, qabırğa qabarıqlığı бугристость ребра
2. строит. горбыль (крайняя доска при распилке бревна, с одной стороны выпуклая)
3. строит. обрешетина (деревянный брус, накладываемый при сооружении крыши поперёк стропила)
II
прил. мед. рёберный. Qabırğa qabarcığı рёберный бугорок, qabırğa qövsü реберная дуга, qabırğa sümüyü рёберная кость, qabırğa cismi реберное тело
◊ qabırğa vermək: 1. накрениться; 2. пропускать, пропустить мимо ушей, qabırğasının qalınlığına salmaq быть толстокожим, qabırğalarını əzişdirmək намять бока кому, qabırğaları çıxmaq, qabırğaları sayılmaq быть очень худым; сильно похудеть; qabırğalarını sındırmaq kimin пересчитать ребра к ому; qabırğasına döşəmək kimin отчитать кого