I
сущ.
1. кора. Şam qabığı сосновая кора, tozağacı qabığı берёзовая кора, ağac qabığı древесная кора, ağacın qabığını soymaq обдирать кору с дерева
2. корка. Qarpız qabığı арбузная корка, çörək qabığı korka xleba qabıq bağlamaq покрываться коркой
3. кожура. Portağal qabığı апельсиновая кожура
4. шелуха. Kartof qabığı картофельная шелуха, günəbaxan qabığı шелуха подсолнуха
5. скорлупа. Yumurta qabığı яичная скорлупа, qozun qabığını sındırmaq расколоть скорлупу ореха
6. обложка. Kitabın qabığı обложка книги
7. раковина, ракушка
II
прил.
1. корковый. мед. Qabıq arteriyaları корковые артерии, qabıq qatı корковый слой, qabıq induksiyası корковая индукция, qabıq mərkəzlər корковые центры, qabıq maddə корковое вещество, qabıq hüceyrələri корковые клетки
2. зоол. скорлуповый. Qabıq vəzisi скорлуповая железа
3. тех. оболочковый. Qabıq tökməsi оболочковое литье, qabıq qəlib оболочковая форма
◊ qabıq qoymaq, qabıqdan çıxmaq лезть из кожи; qabığını soymaq kimin шкуру снимать, снять с кого ; qabıqdan çıxarmaq kimi ободрать как липку; qabığına çəkilmək уйти в свою скорлупу; qabığına sığmamaq (yerləşməmək) мнить, возомнить о себе, строить из себя кого