I
сущ. от глаг. qaxmaq :
1. забивание, вколачивание
2. колышек, колок (деревянный гвоздь)
II
прил. строит. забивной. Qaxma dəmir-beton свай железобетонная забивная свая
сущ. 1. f.is. кил. qaxmaq; 2. хак, кӀарасдин кӀар (мес. балкӀан кутӀундай); 3. къахма, гишир, нехиш (металлдин ччарчел кӀалубдив акъуднавай)
Tam oxu »is. 1. “Qaxmaq”dan f.is. 2. Yerə qaxılan ucu yonulmuş ağac parçası. Atı hörükləyib qaxmaya bağla. 3. Metal lövhələr üzərinə qəlib ilə vurulub açılan n
Tam oxu »